ارتودنسی

دکتر فرهاد صدرالدینی

ارتودنسی

دکتر فرهاد صدرالدینی

بهترین مراکز تخصصی ارتودنسی فرمانیه ۲۲۸۴۱۰۹۵ صادقیه ۴۴۰۱۷۲۵۴ نارمک ۷۷۸۱۲۶۶۳ www.drsadreddini.ir

۵ مطلب در ارديبهشت ۱۳۹۶ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

براکت شفاف ارتودنسی

براکت شفاف ارتودنسی

براکت شفاف ارتودنسی به دو صورت شفاف یا همرنگ دندان یا همان سفید در درمان ارتودنسی به کار می رود. البته هنوز سیمی که برای درمان به کار می رود فلزی است. پس این نوع از ارتودنسی به طور کامل نامرئی نمی باشد. بلکه میزان دیده شدن را کاهش می دهد که مخصوصا این کاهش دیده شدن در مشاهده از فواصل دور بیشتر است.
به طور کلی اگر دندان های شما بسیار روشن است ، استفاده از براکت های شفاف نمای بهتری ایجاد می کند و اگر دندان های زردتری دارید از لحاظ زیبایی بهتر است از انواع هم رنگ دندان استفاده کنید. ولی بهتر است در نهایت از نظر متخصص ارتودنسی استفاده کنید. البته باید بدانید با استفاده از این براکت ها فقط رنگ آنها متفاوت می باشد و درمان ارتودنسی در نهایت به صورت معمولی و با سیم و کش انجام می شود. اما استفاده از براکت های شفاف معایب هم دارد. به طور مثال معمولا درمان با براکت های شفاف به علت مشکلات تکنیکی معمولا بیشتر طول میکشد. یکی از علت هایی که باعث این مشکل می شود این است که چون این براکت ها به شکستن حساس تر می باشند. لذا معمولا متخصص ارتودنسی نیروی ضعیف تری اعمال می کند که باعث کند شدن درمان می شود. همچنین شکستن های بیشتر این نوع براکت ها هم روند درمان را کند می کند.

به علت حجیم تر بودن براکت های شفاف امکان آزرده کردن بافت نرم لب و گونه هم بیشتر می باشد. همچنین درمان ارتودنسی با براکت های شفاف هزینه بیشتری از براکت های فلزی دارد.
از معایب دیگر این است که با وجود استفاده از سیم های فلزی به صورت کامل ارتودنسی نامرئی محسوب نمی شود. درنهایت موادی که در این براکت ها از آن ساخته می شوند می تواند از آلومینامونوکریستال باشد که شفاف تر است. یا از نوع پلی کریستال باشد که سفیدتر می باشد. البته انواع پلاستیکی هم قبلا وجود داشت که به علت مشکلات زیاد از بازار درمان ارتودنسی حذف شد.

در نهاین توصیه ما به شما این است که از متخصص ارتودنسی خود مزایا و معایب هر یک از این روش ها را بخواهید و نظر ایشان را در اولویت قرار دهید.

 

www.drsadreddini.ir

  • Dr Orthodentic
  • ۰
  • ۰

انواع سیستم ارتودنسی

انواع سیستم ارتودنسی

در ارتودنسی برای حرکت دادن دندانها از نیروی ملایم استفاده می شود این نیرو از طریق سیم های که فنریت بالایی دارند تامین می شود و از طریق براکت هایی که به دندانها چسبانده شده اند به دندان و استخوان اطراف ریشه دندان منتقل می شود. تاثیر این نیرو بر روی استخوان به نحوی است که در جهت حرکت دندان استخوان تحلیل پیدا می کند و در جهت مخالف استخوان ساخته می شود. در حدود 100 سال از زمان ارایه اولین دستگاه ثابت ارتودنسی می گذرد. برای قرار دادن دستگاههای اولیه در یک قرن پیش لازم بود تمام دندانها از یکدیگر جدا شوند، این مسئله ناراحتی فراوانی برای بیمار ایجاد می نمود.بنابراین طبیعی بوده و هست که وسایلی طراحی شوند تا راحتی بیشتری برای بیمار و متخصص ارتودنسی فراهم کنند. بعد از ابداع اولین وسایل پیشرفت های متعددی در حوزه های مختلف رشته ارتودنسی رخ داده است بطوریکه نزدیک به صد نوع وسیله مختلف در سالیان گذشته عرضه شده است. گروهی از جدید ترین براکتهای معرفی شده به بازار براکتهایی هستند که برای اتصال سیم به براکت نیازی به کش نداشته و از طریق مکانیسم قفل وبستی که درآنها تعبیه شده است سیم به براکت متصل می شود.این گروه از براکت ها به براکت های selfligated مشهور هستند.از رایج ترین براکت های این گروه سیستم های ارتودنسی دیمون(Damon)، اینوویژن(In-Ovation)، اسپید(Speed) می باشند.مهمترین نکته ای که در تبلیغ این وسایل از طرف شرکت های تولیدکننده برای متخصصان ارتودنسی ارایه می شود کاهش مدت زمان ویزیت بیمار ،کاهش طول دوره درمان و کاهش نیاز به کشیدن دندان و کاهش درد و ناراحتی بیمار است. هر یک از این موضوعات موافقان و مخالفانی دارد. فایده اصلی کاهش زمان معاینه بیمار برای متخصص ارتودنسی این است که امکان درمان بیماران زیادتر و سرویس دهی به تعداد زیادتری ازبیماران را فراهم می کند. در نقطه مقابل این مسئله مطرح است که در تشخیص دقیق تر در رشته ارتودنسی صحبت کردن با بیمار جایگاه ویژه ای دارد.بسیاری از متخصصان ارتودنسی نکات مهم تشخیصی خود را در طی سلام و احوالپرسی اولیه با مشاهده حرکات لب و نحوه صحبت کردن بیمار بدون اینکه بیمار متوجه شود کشف می کنند. بنابراین گذراندن وقت بیشتر امکان کشف مشکلات بیشتری را فراهم می کند. تمام ادعاهایی که در ارتباط با یک محصول جدید ارایه می شود هنگامی از نظر متخصصان ارتودنسی تایید می شود که تحقیقا ت معتبر از سوی مراکز علمی معتبر آنرا تایید کند. تحقیقاتی که بدون در نظر گرفتن اصول تحقیق صحیح توسط تولید کننده ها انجام می شود صحیح نیست.نتیجه این بررسی نشان داد تفاوت معنی داری درادعا های اشاره شده در بین دستگاههای مختلف نسبت به یکدیگر وجود نداشت. مهمترین موضوع ،تفاوت مهارت فرد درمان کننده است بطوریکه مهارت متخصص ارتودنسی می تواند نقاط ضعف یک دستگاه را تحت پوشش قرار دهد . بنابراین این مهارت متخصص ارتودنسی است که می تواند فرد را درمان می کند نه وسیله یا سیستم خاص. گروه دیگری از وسایل جدید ،پلاک های متحرک شفافی هستند که به دلیل دید کمتر و قابل برداشت بودن توجه افراد را جلب می کنند.این وسایل بنام سیستم های Esix یا Invisalign معروف هستند.تبلیغات در مورد این وسایل بطور اغراق آمیزی درمان کوتاه و نامریی را تبلیغ می کند که به هیچ عنوان صحیح نمی باشد.اگر با دقیق ترین روش یعنی قالب گیری و ارسال به لابراتوار معتبر هم انجام شود قادر به تامین تمام حرکات دندانی نخواهد بود.هزینه تهیه پلاک ها توسط لابراتوار حداقل 2000 دلار خواهد بود که برای درمان در این سطح مناسب نیست.بهترین کاربرد این وسایل در حفظ نتایج درمان ارتودنسی ثابت است که در این مورد هم با توجه به تغییر جریان بزاق در سطح دندان ها مسئله تغییر رنگ یا پوسیدگی دندان ها افزایش می یابد

www.drsadreddini.ir

  • Dr Orthodentic
  • ۰
  • ۰

سن مراجعه ارتودنسی

سن مراجعه ارتودنسی

شکلی که بیشتر بیماران با آن روبه‌رو هستند، مشکلات دندانی و نامرتبی دندان‌هاست. زمان مناسب برای شروع درمان ارتودنسی برای این افراد سنین 12 تا 13 سالگی است چون در این سنین دندان‌ها در حال رویش فعال هستند اما ...در مورد بیمارانی که مشکلات اسکلتی دارند، به عنوان مثال فک بالای آنها جلوتر از موقعیت طبیعی است یا برعکس فک پایین‌شان عقب‌تر از موقعیت مناسب خود قرار گرفته است، بهترین زمان برای شروع درمان سال‌های آخر قبل از بلوغ است چون می‌توان از بلوغ برای درمان این ناهنجاری‌ها استفاده کرد. 
بنابراین سن 9 سالگی برای دختر خانم‌ها و سن 11 سالگی‌ برای پسرها را برای این گروه از بیماران توصیه می‌کنیم. کودکان در این سنین در اواخر دوره دندانی مختلط هستند، یعنی دوره‌ای که هم دندان‌های شیری و هم دندان‌های دایمی در دهان قرار دارند و به علاوه سرعت رشد در کودکان در قله خود قرار دارد. 
من اعتقاد دارم سن شش سالگی همزمان با رویش اولین دندان آسیا است، بهتر است کودک از سوی یک متخصص ارتودنسی معاینه شود تا تابلویی از آینده بیمار برای والدین تصویر شود، به این ترتیب وضعیت مشکلات بیمار در آینده به والدین گوشزد می‌شود و اگر قرار است در سن مشخصی اختلالی برای کودک به وجود آید، پیش‌بینی شده و اقدامات پیشگیری و درمانی به موقع انجام خواهد گرفت. 
این مشاوره فقط با هدف هدایت والدین انجام می‌گیرد و لازم است درمان‌های ارتودنسی معدودی از این سن آغاز ‌شود. 
مدت استفاده از پلاک‌ها بستگی به مشکل و ناهنجاری بیمار دارد. اگر یک بیمار در سن مناسب، درمان ارتودنسی را آغاز کند، حدود 1.5 تا 2 سال طول مدت درمان ارتودنسی او خواهد بود. 
البته به دنبال آن برای حفظ نتایج درمان، باید برای مدت مشخصی از دستگاه‌ها (پلاک‌های) ارتودنسی نگهدارنده استفاده کند. استفاده از این پلاک‌ها برای حفظ و تثبیت موقعیت جدید دندان‌ها لازم است بنابراین به صورت متداول یک درمان ارتودنسی 2 تا 2.5 سال طول می‌کشد. 
اگر عامل مسبب ناهنجاری هنوز وجود داشته باشد، زمان استفاده از پلاک‌های ارتودنسی نگهدارنده، طولانی‌تر می‌شود. 
اگر استفاده نشوند، ناهنجاری دندانی خیلی سریع بازمی‌گردد و دندان‌های ردیف شده خیلی سریع به حالت اولیه خود باز می‌گردند.

 

www.drsadreddini.ir

  • Dr Orthodentic
  • ۰
  • ۰

ارتودنسی چیست ؟

ارتودنسی چیست ؟
تصحیح روابط فک و دندان و جفت و ردیف کردن دندان های نامنظم، ارتودنسی نامیده می شود. با انجام ارتودنسی مشکلات مربوط به نظم، ترتیب و قرارگیری دندان ها در فک برطرف شده و فرد می تواند با کیفیت بهتری غذا بخورد و از زیبایی بیشتری هنگام صحبت کردن و... لبخند زدن برخوردار باشد.
1) ارتودنسی طول عمر دندان ها را افزایش می دهد؟
مرتب کردن دندان ها موجب قرار گرفتن آنها در موقعیت مطلوب داخل فک می شود که نتیجه آن پخش متوازن نیرو در تمام جهات و کاهش فشار روی ریشه دندان ها است. از طرف دیگر منظم شدن دندان ها به تمیز کردن آنها نیز کمک خواهد کرد.
۲) ارتودنسی موجب برطرف کردن مشکلات گوارشی هم می شود؟
در حالت عادی هر دندان بالا با دو دندان پایین در تماس است. چنانچه در بیماری این وضعیت دندان وجود نداشته باشد غذا به خوبی آسیاب نشده و هضم غذا و در نتیجه گوارش آن با مشکل روبه رو می شود. درمان ارتودنسی، باعث ایجاد تماس های مناسب و در نتیجه افزایش تاثیر جویدن خواهد شد.
۳) ارتودنسی باعث درمان مشکلات عضلانی هم می شود؟
افرادی که بیشتر فعالیت خود را با دست راست انجام می دهند عضلات قوی تر با حجم بزرگ تر نسبت به دست چپ دارند اما چون دست ها زیر لباس قرار می گیرند تاثیر زیاد و قابل توجهی در بیننده به وجود نمی آورند. حال اگر شخصی به دلایل مختلف مانند عادت کردن یا کوچک بودن فک و... با دندان های یک طرف غذا بخورد، به مرور زمان عضلات یک طرف از طرف دیگر بزرگ تر و صورت وی نامتقارن می شود و چون در برخوردهای اجتماعی صورت اولین قسمتی است که مورد توجه قرار می گیرد، باید حتما نسبت به رفع این مشکل اقدام کرد. البته مشکلات عضلانی زیادی در سیستم جونده شناخته شده اند که با روش های ارتودنسی قابل درمان هستند.
۴) سن مناسب ارتودنسی، چه سنی است؟
درمان ارتودنسی را می توان از اواخر ۳ سالگی تا زمانی که دندان ها وجود دارند، انجام داد. در سنین پایین و دوره دندان های شیری معمولا برای رفع عادات مضر مانند مکیدن انگشت یا پستانک از دستگاه های ساده ارتودنسی استفاده می شود. پس از آن از حدود ۶ سالگی یعنی زمانی که اولین دندان دائمی (دندان آسیا) رویش پیدا کرد. تغییرات اسکلتال در محدوده سنی خاصی امکان پذیر است و معمولا ارتودنتیست پس از حذف عامل به وجودآورنده نسبت به تغییرات ابعاد فکی در جهت های مختلف اقدام می کند. تا حدود سنین ۱۲ تا ۱۵ سالگی می توان تغییرات اسکلتال و عضلانی مانند بزرگ کردن فک را در بیماران انجام داد. بهترین سن درمان ارتودنسی با دستگاه ثابت، حدود ۱۲ سالگی است. پس از ۱۲ سالگی با افزایش سن بیمار درمان ها باید محافظه کارانه تر انجام شوند. معمولا پس از ۳۰ سالگی اندکی تحلیل استخوان در فک روی می دهد و ارتودنتیست باید نسبت به نحوه درمان، انتخاب نوع درمان و وجود محدودیت ها به بیمار اطلاعات کامل را بدهد.
۵) پلاک های متحرک و سیم ارتودنسی چه فرقی با هم دارند؟
دستگاه متحرک حین درمان توسط بیمار قابل خارج شدن و جای گذاری است اما نوع ثابت را فقط ارتودنتیست می تواند جای گذاری کند و در پایان درمان از دهان خارج کند. در دستگاه ارتودنسی ثابت اجزا به صورت نگین هایی برروی دندان چسبانده شده و ثابت می گردند. در حالی که دستگاههای متحرک ساختارهای پلاستیکی شکلی هستند که توسط خود بیمار گذاشته و برداشته می شوند.
۶) نحوه عملکرد دستگاه های ارتودنسی چگونه است؟
دستگاه های ارتودنسی با اعمال نیرو روی دندان موجب جابه جایی آنها می شوند. این نیروها در حد نیروهای بیولوژیک هستند و دندان پزشک با اطلاع کامل از میزان آنها و محاسبه با روش های خاص درمانی اقدام به اعمال آنها می کند. پس از هر جلسه درمانی درد اندکی به وجود می آید که علت آن فعال سازی دستگاه توسط دندان پزشک است. معمولا این درد ۳ تا ۵ روز به طول می انجامد و تا فعال سازی بعدی از بین می رود. برای رفع این درد می توان مسکن مصرف کرد. استفاده کوتاه مدت از داروهای ضدالتهاب هیچ گونه مغایرتی با درمان های ارتودنسی ندارد (استفاده بلند مدت از داروهای مسکن توصیه نمی شود).
۷) آیا درمان ارتودنسی نیاز به آماده سازی قبلی بیماران دارد؟
درمان صحیح ارتودنسی نیاز به نظم خاص و آماده سازی بیماران دارد. این آماده سازی شامل جرم گیری، ترمیم پوسیدگی ها، کشیدن دندان ها (در صورت نیاز) و آموزش بهداشت است. شرط اصلی درمان ارتودنسی موفق، همکاری بیمار و عمل به توصیه های دندان پزشک است. چون درمان ارتودنسی در مدت زمان نسبتا طولانی انجام می گیرد بنابراین علاقه و اشتیاق بیمار در به دست آوردن نتیجه ای خوب، تاثیرگذار است.
۸) وظیفه بیماران حین درمان ارتودنسی چیست و آیا نیاز به رژیم غذایی خاصی است؟
دستگاه های ارتودنسی حساس و آسیب پذیر هستند، پس بیماران باید در حفظ و نگهداری آنها کوشا باشند. از طرف دیگر برای جابه جایی یک دندان، ماه ها زمان لازم است. متاسفانه در صورت آسیب دیدگی دستگاه ها در برخی موارد نتیجه چند ماه زحمت در عرض چند روز یا چند هفته از بین می رود. بنابراین باید در تمام طول مدت درمان از خوردن غذاهای سخت و چسبناک مانند گز، سوهان و نظیر آن خودداری و به جای گاز زدن میوه ها آن را به تکه های کوچک تقسیم و از چنگال استفاده کرد.
۹) آیا برای تمیز کردن دندان ها حین درمان ارتودنسی دستورالعمل خاصی وجود دارد؟
معمولا پس از جای گذاری دستگاه های ارتودنسی به علت افزایش گیر غذایی، میزان باکتری و پلاک در محیط دهان افزایش می یابد و درنتیجه امکان پوسیدگی دندان ها زیاد می شود. بنابراین بیمار باید پس از هر وعده غذا دندان ها و دستگاه ها را به دقت تمیز کند. برای این کار می توان از مسواک معمولی یا مسواک مخصوص ارتودنسی که باعث سهولت در تمیز کردن دندان ها می شود، بدون ضربه زدن، استفاده کرد و بهتر است قبل از خواب از دهان شویه فلوراید دار نیز استفاده شود.
۱۰) تا چه اندازه امکان برگشت درمان های ارتودنسی وجود دارد و چه عواملی در آن دخالت دارند؟
پس از اتمام یک دوره درمانی از وسایل و دستورالعمل های خاصی برای حفظ نتیجه درمان استفاده می شود. متاسفانه برخی از بیماران پس از مشاهده نتیجه مطلوب به این دستورالعمل ها توجه کافی نمی کنند و سهل انگاری آنها باعث جابه جایی ناخواسته دندان ها می شود که میزان این جابه جایی متغیر است. در اینجا دوباره به اهمیت همکاری بیمار با دندان پزشک پی می بریم. نکته دیگر اینکه بدن انسان در برابر تغییرات ناگهانی واکنش های نامطلوبی نشان می دهد. بنابراین، بهتر است درمان های ارتودنسی به صورت آهسته و پیوسته انجام گیرند. عجله عامل شکست بسیاری از درمان های ارتودنسی است.
 
www.drsadreddini.ir

  • Dr Orthodentic
  • ۰
  • ۰

ارتودنسی

اُرتودنسی (Orthodentics)

یکی از رشته‌های تخصصی است. این کلمه مرکب است از دو واژهٔ لاتین «ارتو» به معنای  «راست» و «درست»، و «ادوس» یا مشتق آن «دنس» به معنای «دندان». ارتودنسی یکی از مهمترین رشته‌های تخصصی دندانپزشکی است. همچنین اولین تخصص معرفی‌شده در دندانپزشکی می‌باشد. کار ارتودنسی بیشتر تصحیح مال اکلوژن یا جفت‌شدن نامناسب دندان‌هاست.  این امر می‌تواند ناشی از موقعیت نادرست دندان‌ها یا دو فک نسبت به هم باشد، یا ممکن است درجاتی از هر دو مشکل در یک فرد موجود باشد. درمان‌های ارتودنسی ممکن است تنها بر تصحیح موقعیت دندان‌ها و یا تغییر الگو و جهت رشد دو فک (درمان‌های ارتوپدیک) متمرکز باشد. از جنبهٔ دیگر می‌توان درمان‌های ارتودنسی را به درمان با دستگاه‌های ثابت و متحرک تقسیم کرد. دستگاه‌های ثابت دستگاه‌هایی هستند که در طول درمان نیازی به خارج نمودن آنها از دهان توسط بیمار وجود ندارد و اجزای اصلی تشکیل‌دهندهٔ آنها براکت و سیم می‌باشد. براکت‌ها همان اجزای کوچکی هستند که توسط چسب خاصی به دندان چسبانده می‌شوند. در بین مردم از اصطلاح سیم‌کشی یا سیم‌بستن دندان هم برای اشاره به این عمل استفاده می‌شود. دستگاه‌های متحرک انواعی هستند که بیمار می‌تواند در طول درمان آنها را از دهانش خارج کند، البته گاهی این خارج نمودن ممکن است بنا بر تجویز ارتودنتیست محدود به زمان‌های کوتاهی مانند زمان غذاخوردن یا مسواک‌زدن باشد. این نوع دستگاه‌ها در بین مردم به «پلاک» مشهورند.

 www.drsadreddini.ir

  • Dr Orthodentic